Krem paprykowy z prażonym słonecznikiem i kilka słów na Międzynarodowy Dzień Blogera

Sezonowa kuchnia ma wiele plusów, ale tym istotnym z ekonomicznego punktu widzenia jest również jej koszt. W sezonie warzywa i owoce nie dość, że są najpyszniejsze, to jeszcze najtańsze.

Taka na ten przykład papryka. Nie pamiętam już, kiedy ostatnio robiłam z niej zupę – krem. Ostatnie zdjęcie w komputerze datowane jest na sierpień 2009 r., więc możliwe, że właśnie wtedy ;) A skoro Pan R. zaczął przebąkiwać, że miałby ochotę zjeść, to mnie do gotowania zupy długo namawiać nie trzeba ;)

Ponieważ trafiła mi się bardzo słodka papryka, postanowiłam przełamać ją nieco porem i świeżym tymiankiem oraz podkręcić prażonym słonecznikiem. Serwuję z pozdrowieniami dla Nieśki z Mówią Weki ;)

Ale zanim przepis – najpierw jeszcze kilka polecanek z okazji Międzynarodowego Dnia Blogera. Oto garść blogów, na które lubię zaglądać i korzystać z ich wiedzy i pomysłów. 

Tak się złożyło, że to głównie blogi z bezmięsną kuchnią. Niezamierzenie, ale wychodzi na to, że ostatnio mam przesyt potraw mięsnych i większy magnes ku kuchni roślinno-naturalnej.

1. Jadłonomia – ten blog zna chyba każdy bloger i wegetarianin. To nie dziwne, skoro Marta prezentuje tam bardzo inspirujące potrawy bezmięsne. 

2. Herbiness – o blogu Inez już na Kotach wspominałam, ale zrobię to jeszcze raz, bo dla mnie to skarb, który przekonał mnie ostatecznie, że warto jeść chwasty.

3. Centrum Rozwoju Osobliwości Kuchennych – wegetariańskie inspiracje, im ich więcej tym lepiej

4. Zakochane w zupach – tutaj chyba wiele wyjaśniać nie muszę ;)

5. Co dziś zjem na śniadanie? – baaardzo apetyczne zdjęcia równie apetycznych śniadań.

Zupa- krem paprykowy z porem, tymiankiem i prażonym słonecznikiem (przepis autorski)

bulion z kurczaka zagrodowego

oliwa

kilka pokrojonych w kostkę papryk czerwonych, żółtych i pomarańczowych

por pokrojony w półkrążki

świeży tymianek

świeży lubczyk

sproszkowana słodka papryka

pieprz kajeński

pieprz kolorowy

prażony słonecznik

Na oliwie poddusiłam paprykę i pora, zalałam gorącym bulionem, dodałam tymianek i drobno poszatkowane liście lubczyka. Gotowałam ok. 15 minut w międzyczasie doprawiając słodką papryką i pieprzem kajeńskim. Następnie zmiksowałam na krem, doprawiłam pieprzem kolorowym. Podawałam z prażonym słonecznikiem.

Prażony słonecznik: suchą patelnię postawiłam na gazie, wsypałam na nią słonecznik (oczywiście już bez łupinek) i podgrzewałam cały czas mieszając. Kiedy słonecznik zaczynał już wydawać zapach i troszeczkę się podrumienił, natychmiast zestawiłam z ognia. Słonecznik wydzielając olej może szybko się spalić na patelni, stąd powinno się go mieszać i zdejmować z patelni w momencie lekkiego podrumienienia. 

Na sposób indyjski. Curry ze szpinakiem, ciecierzycą i czerwoną soczewicą oraz Zupa - indyjska wariacja

Książka, którą ostatnio przeczytałam, i o której właśnie wspominam na Czytelniczym, zagoniła mnie do kuchni. Była w treści na tyle sugestywna, że przyrządziłam w końcu curry, które planowałam od 2 lat.

Dokładnie wtedy, w marcu jadłam to poniższe, pyszne danie u Eweliny (kiedy jeszcze mieszkała w Warszawie). Wzięłam przepis z zamiarem szybkiego ugotowania, ale kartkę oczywiście zgubiłam. Cale szczęście Ewelina ma ten przepis również na blogu. 

Wprawdzie nie zrobiłam dokładnie tak, jak on nakazywał (brak np. Colombo i gorczycy, a moje danie finalnie  jest gęstsze), ale curry wyszło równie pyszne. I syte. Pewnie zrobię je jeszcze nie raz.

A niżej jest przepis na zupę z cyklu „przegląd lodówki”. Wyszła z tego wariacja na danie z Indii i chociaż mleko kokosowe zastąpiłam jogurtem naturalnym, a kolendrę zieloną pietruszką – wyszło całkiem niezłe, jak na szczupłe zasoby kuchenne ;)

Curry ze szpinakiem, ciecierzycą i czerwoną soczewicą (źródło: Ewelina – Around The Kitchen Table; moje zmiany na zielono)

1 szklanka ugotowanych ziaren ciecierzycy

1 cebula

3 ząbki czosnku

1 kawałek korzenia imbiru wielkości kciuka

2 łyżki oleju

4 łyżeczki przyprawy curry (dobrej jakości)

2 łyżeczki przyprawy colombo (do kupienia w Kuchniach świata) - zrezygnowałam

1 łyżeczka utłuczonych w moździerzu ziaren kolendry, kuminu, gorczycy, kopru włoskiego (z gorczycy i kopru zrezygnowałam)

1 puszka mleka kokosowego

4 łyżki ziaren czerwonej soczewicy 

1 opakowanie (250g) liści młodego szpinaku (baby) (mrożone liście – dwie kostki)

sól

pieprz

zielona pasta curry (mój dodatek)

Ciecierzycę namoczyłam na noc i na drugi dzień ugotowałam prawie do miękkości.

Cebulę, czosnek i imbir zmiksowałam z odrobiną wody na gładką pastę. (Cebulę bardzo drobno pokroiłam, a imbir i czosnek starłam na tarce)

Na patelni rozgrzałam olej, dodałam przyprawy i smażyłam 2 minuty, ciągle mieszając.

Dodałam zmiksowaną pastę  i smażyłam kolejną minutę.

Dodałam mleko kokosowe, czerwoną soczewicę i ciecierzycę i gotowałam 10 minut (soczewica nie może się rozpaść).

Dodałam całe liście szpinaku, wymieszałam i gotowałam kolejne 10 minut. (ponieważ szpinak miałam zamrożony dodałam go już od razu po wlaniu mleka kokosowego)

Doprawiłam solą i pieprzem (oraz zieloną pastą curry) i podałam z ugotowanym ryżem.

Zupa - indyjska wariacja (przepis autorski)

bulion z kurczaka zagrodowego

ziemniaki (pokrojone w kostkę)

marchewka pokrojona w półplasterki

curry, kurkuma, sproszkowana słodka papryka

czerwona soczewica (odpowiednia ilość do zagęszczenia zupy)

zielona pasta curry, sproszkowana papryka chili, kolorowy pieprz (do podkręcenia smaku)

jogurt naturalny (mieszany z zupą już bezpośrednio na talerzu)

zielona pietruszka (do posypania)

Do wrzącego bulionu dodałam ziemniaki, marchewkę, soczewicę, curry, kurkumę i słodką paprykę. Gotowałam do miękkości. Pod koniec dodałam zieloną pastę curry, kolorowy pieprz i chili. Na talerzu dodałam dodatkowo po kleksie jogurtu naturalnego i zieloną pietruszkę.

Fasolnik chiński. Gorąca patelnia i zupa "Jarzynowe rozmaitości"

Jak podaje strona abcwietnam.pl, Fasolnik chiński "jest to pnącze z rodziny bobowatych. Wytwarza niezwykle długie i cienkie strąki, których długość może dochodzić do pół metra. Strąki fasolnika mogą być spożywane na świeżo lub gotowane. Najlepsze są te młode i cienkie. Do gotowania tnie się je na krótkie odcinki. Fasolnik jest dobrym źródłem witaminy A i C oraz żelaza, fosforu, kwasu foliowego i magnezu".

Trafiłam na nie w warzywniaku, w którym robimy weekendowe zakupy. Podobno Wietnamczyk, który tam się w ów fasolnik zaopatruje przyrządza go z wołowiną w sosie – takie gorące danie z patelni.

Wiedziona ciekawością, zakupiłam warzywo i postanowiłam zrobić moją wersję tego azjatyckiego warzywa w postaci gorącej patelni, a resztę zużyłam do zupy. 

Czy mnie zaskoczyło? Wyglądem - tak, smakiem – niekoniecznie. Jest dość mało wyraziste, nieco podobne do fasolki szparagowej, tyle, że dużo dłuższe ;) Czy żałuję zakupu – bynajmniej! Traktuję to jako kulinarną, nieco egzotyczną ciekawostkę. 

Jeżeli też jesteście ciekawi tego warzywa  – ja swoje strąki zakupiłam w sklepie warzywno – spożywczym BARTOM na Żelaznej 40 (niedaleko BioBazaru na Norblinie).

Gorąca patelnia z chińskim fasolnikiem (przepis autorski)

olej rzepakowy

marchewka (w plasterkach)

żółta fasolka szparagowa i fasolnik chiński (pocięte na małe strąki)

pierś z kurczaka (pokrojona w paski)

przyprawa 5 smaków

bulion warzywny

papryka czerwona (pokrojona na małe kawałki)

sproszkowana papryka chili

ryż

kurkuma

Na rozgrzanym oleju przez chwilę przesmażyłam marchewkę, fasolkę szparagową i fasolnik, następnie dodałam paski z piersi z kurczaka (wymieszanego w małej ilości oleju i przyprawie 5 smaków). Smażyłam dopóki w mięsie zamknęły się pory, dodałam paprykę, podlałam bulionem i dusiłam do miękkości, doprawiając chili. Osobno ugotowałam ryż, który pod koniec gotowania zabarwiłam na żółto kurkumą.

Zupa „Jarzynowe rozmaitości” z fasolnikiem chińskim (przepis autorski)

bulion z kurczaka zagrodowego

marchewka (pokrojona w plasterki)

ziemniaki (pokrojone w kostkę)

por (pokrojony w półplasterki)

drobno pokrojony lubczyk i babka zwyczajna (chwast z ogródka)

botwinka (liście i korzenie) drobno pokrojone

fasolka szparagowa i fasolnik chiński (pocięte na krótkie strąki)

kasza jęczmienna (do zagęszczenia zupy)

koncentrat pomidorowy

pieprz do smaku, posiekana zielona pietruszka

Do wrzącego bulionu dodałam wszystkie warzywa i gotowałam do miękkości. Pod koniec gotowania dodałam niedużą ilość kaszy jęczmiennej, a kiedy się ugotowała, doprawiłam zupę koncentratem pomidorowym, pieprzem i świeżo siekaną zieloną pietruszką.

ps. Ta kocia panna mieszka już z nami okrągły rok :)