Wątróbkowe fantazje. Zupa - krem z wątróbki z grzankami i koperkiem

„Żyło mu się w tym domu całkiem wygodnie. Wszystko odbywało się regularnie, zgodnie z codzienną rutyną, a tę (…) cenił nade wszystko. Ubolewał nad wszelkimi jej zakłóceniami – które szczęśliwie zdarzały się nieczęsto – jak spóźnione posiłki, niepotrzebne hałasy, obce osoby w domu lub wątróbka w inne dni niż niedziela. Zawsze w niedzielę jadał wątróbkę.”*

*Lilian Jackson Braun - „Kot, który wiedział”

Od niedawna w naszym domu wątróbkę trzeba dzielić na dwie, zamiast jedną porcję. Już nie jestem jedynym wątróbkożercą, bo towarzystwa w konsumpcji dotrzymuje mi Pan Kot, który w odróżnieniu od Pana R., nie tylko się nie wzdryga na myśl o rzeczonej, ale wręcz przeciwnie – talerzyk wylizuje do czysta. Dla niego pokrojona surowa, dla mnie ta - wymagająca nieco więcej zachodu w przygotowaniu.

Na dobry początek – zupa. Ci z Was, którzy lubią wątróbkę zapewne zrozumieją mój zachwyt nad tym daniem, bo jest naprawdę pyszne. Dodam jeszcze, że jest bardzo ekonomiczne dla portfela: bulion z włoszczyzny, grzanki z chleba, świeży koperek i ona – wątróbka. Mniam!

Zupa – krem z wątróbki z grzankami i koperkiem (źródło: „Jesień/Zima – książka przygotowana przez zespół magazynu Kuchnia”, s. 36)

olej rzepakowy

żółta cebula pokrojona w kostkę

oczyszczona i pokrojona wątróbka indycza

rozmrożony bulion warzywny

grzanki z lekko czerstwego chleba

świeży koperek

sól i pieprz do smaku

Na rozgrzanym oleju zeszkliłam cebulkę, dodałam wątróbkę i po chwili zalałam rozmrożonym bulionem. Gotowałam do miękkości podrobów. Doprawiłam do smaku solą i pieprzem. Zmiksowałam na niezbyt gęsty krem. Na suchej patelni podprażyłam na grzanki pokrojoną w kostkę kromkę chleba. Grzanki i koperek dodałam do zupy.

A tutaj znajdziecie inne propozycje z wątróbką.

Zupę dodaję do akcji: