"Mówisz zupa - myślisz Polska". Zupa z rzepy z daikonem

„Mówisz zupa - myślisz Polska, jednym słowem. Bo oto nareszcie jakaś dziedzina, w której jesteśmy najlepsi: zup jemy najwięcej na świecie. Mamy do nich stosunek lekko maniakalny, i mania ta przechodzi z pokolenia na pokolenie.” - napisał Wojciech Nowicki w felietonie „Zupa aeterna”.

Chciałabym się z nim zgodzić, choć na przeszkodzie widzę nowe zwyczaje kulinarne, przy których zupa idzie w odstawkę. Moje dzieciństwo natomiast upłynęło pod znakiem zup. Aromatyczny rosół, kwaśne: szczawiowa, ogórkowa i kapuśniak, fasolowa z której wyławiałam niejadalną wówczas dla mnie fasolę, znienawidzona brukselkowa i nieśmiertelna pomidorówka z ryżem. Zupa była podstawą, która syciła i ogrzewała. Zapewne podobne było w większości polskich domów. A teraz zachłyśnięci smakami kuchni świata, zapominamy, o pożywnym, parującym daniu w głębokim talerzu. A przecież nie tylko w Polsce jadają zupy.

Przeglądam wypożyczonego z biblioteki „Szefa kuchni po godzinach” Gordona Ramsaya i czytam przepisy na zupy: zupa kalafiorowa z serem cheddar i curry, zupa z kasztanami, pasternakiem i jabłkiem, chowder z raków – hmm... zapowiada się nieźle. Ale i tak ostatecznie stawiam na prostą, włoską zupę ze swojskim polskim warzywem korzeniowym w składzie - rzepą. Przerabiam ją jednak po swojemu – do wywaru dorzucam świeży rozmaryn, nieco gorzki, dzięki rzepie smak zupy łagodzę śmietaną 18% wymieszaną z zupą już bezpośrednio w talerzu i dodaję paski daikona (białej rzodkwi). A wszystko oprószam świeżo zmielonym kolorowym pieprzem. Jest pysznie.

Włoska zupa z rzepy z daikonem-białą rzodkwią (źródło:Gordon Ramsay- „Szef kuchni po godzinach”, s. 35; z moimi modyfikacjami)

podaję proporcje z książki dla 4-6 osób, ja robiłam na oko

kawałek masła - pominęłam

1 łyżka oliwy

2 plastry dość tłustego boczku pokrojone w plastry – pominęłam

1 średnia cebula, pokrojona w kostkę

450 g rzepy pokrojonej w kostkę o boku 1 cm

150 g ryżu do risotto – użyłam arborio

800 ml bulionu drobiowego lub warzywnego

5-6 czubatych łyżek świeżo startego parmezanu – pominęłam

garść posiekanych liści pietruszki – pominęłam

moje dodatki:

igiełki rozmarynu

śmietana 18%

biała rzodkiew

świeżo zmielony pieprz kolorowy

Na oliwie zeszkliłam cebulę i rzepę, dodałam suchy ryż i prażyłam przez minutę. Wlałam bulion, dodałam rozmaryn i gotowałam do miękkości wszystkich składników. Podawałam ze śmietaną wymieszaną bezpośrednio w talerzu i paskami białej rzodkwi obsypanej świeżo zmielonym kolorowym pieprzem.