Starszy i Dziad, czyli jak to z szynami było

Kto by pomyślał jeszcze z pół roku temu, że na blogu zielone oczko będzie gadać o mięsie? Wydawać by się mogło, że po 10 latach "abstynencji", powrót jest jedynie jakimś chichotem li jedynie. A tu proszę – w Orzechówce smażę von – trobę, w restauracji zamawiam sarnę, a u Lipki kroję jagnięcinę, którą potem bezczelnie i bez zmrużenia nawet – zjadam. Ot tak po prostu! Ażeby tego było mało – na święta planuję pasztet. Tymczasem, nim mu się upiecze – mam co innego. I z dedykacją dodatkowo – dla Rolnika, bo się sam pochwalił, że działa, czyli wędzi – to primo. Secundo: bo rzucił oko na raczkujące Bełkoty. Uwaga! Teraz ja rzucam - mięsem! ;)

Szynki! Najpierw były peklowane przez kilka dni (chyba z tydzień) w chłodzie, aż do piątku wieczór. Marynata składała się z mieszanki: przegotowanej, ostudzonej wody, soli peklowej, czosnku w łupinach (polskiego – od "Dziadka"), ziela angielskiego, liści laurowych, jałowca i pieprzniętego w ziarnkach. Pod koniec doskoczyła jeszcze mieszanka przypraw „marynata staropolska”. W piątek wieczorem szyny zostały opłukane, odsączone, ubrane w siatki* i naszprycowane marynatą (co by nie były po wędzeniu suche) . W sobotę pojechały ze Starszym na działkę do „Dziadka”. Dziadek ów ma szopę, w której wędzi własnoręczne kiełbasy i inne bzdety opalając to głównie wiśnią lub olchą.
O tutaj właśnie Szanowna Wycieczka może obejrzeć szynki w sukienkach – przed wyjazdem na wędzenie.




Uprasza się o wybaczenie – w celach dokumentacyjnych obudzono mnie okrutnie rano – pstrykałam na pół śpiąco. Efekt, jak widać, a raczej, jakiego nie widać. No sorry!
Idziem dalej: wędzenie trwało z jakieś 3 – 4 godziny. Po wędzeniu szyny powiesili w chłodnym miejscu na drążku i zostawili, co by mięso sobie spokojnie, bez stresu stężało.

O! a tutaj szyna już po wędzeniu**, a w oczekiwaniu na konsumpcję – przyznam, że całkiem niezła jest.




A co na to Lec? ---> "Czasem coś kryje się za czymś, przed czym my się kryjemy."


* najpierw zwinięta w rulonik została wpakowana do uciętej butelki plastikowej, a z butelki wskakiwała w sukienkę – tak podobno było prościej ją ubierać. Wierzę na słowo, bo nawet palcem nie tknęłam.
** oprócz szynek, na wędzenie załapał się też boczek – tak bajdełejem.