Bełkot bez słów

Nic dzisiaj nie napiszę. Zamilknę. Literki spadły mi na ziemię. Rozsypały się, tworząc zorganizowany nieład. Trudno je pozbierać. Nie chcą się słuchać. Nie w głowie im teraz ustawianie się w szeregach, tworzenie słów, zdań i wersów. Dzisiaj gadają same ze sobą, plotkują, przekrzykują się, mruczą, śpiewają – każde na swoją nutę. I nawet nie stoją w miejscu. Wciąż kreślą nowe ścieżki. Są jak mrówki w mrowisku, odkrytym nagle na leśnej polanie. One też mają coś do zrobienia. Cały czas coś je goni, coś każe nie stać w miejscu. Wodzisz wzrok za nimi i nie nadążasz. Nawet nie wiesz, na której się skupić, widzisz czerń, która wciąż tworzy nowe wzory. Uparte są i bardzo sprytne. Poddaję się. To one rządzą. Nic dzisiaj nie napiszę. Zamilknę.


Orzeszki (przepis z zeszytu Najlepszej)

Ciasto – wersja klasyczna:
0,5 – 0,75 kg mąki ( w zależności jak będzie się zachowywać ciasto, ma być takie mniej więcej pierogowe, dość miękkie, aby toczyć z niego kule)
1 kostka rozpuszczonej margaryny
1/2 szklanicy kwaśnej śmietany
2 żółtka
2 łyżki octu*
1 łyżeczka sody oczyszczonej

Po pierwsze – wszystko miesza się na stolnicy na zjednoczenie – dłonie miętolą ciasto, aż będzie jednolite. Potem trzeba sobie polecieć w kulki – niezbyt duże, tak pi razy oko wielkości podwójnego groszku. Następnie wrzucić na orzeszkową rozgrzaną patelnię, którą ogrzał żar palnika i na małą chwilę zapomnieć. Ciała mają zażyć solarki, ale się nie spalić. Trzeba dozować to ciepło, przez obserwację. Potem przychodzi czas słodzenia.

Masa:
kostka margaryny
0,5 szklanicy wody
1 szklanica cukru
2 łyżki kakao
niebieskie mleko w proszku (całe)
bakalie (rodzynki, italiańskie, może być żurawinka)

Tutaj sprawa przedstawia się nad wyraz mało skomplikowanie. Wystarczy całe towarzystwo (oprócz mleka w proszku i bakalii) zapoznać ze sobą w rondlu i ogrzać ciepłą atmosferą palnika. Wszyscy mają sobie prawić komplementy, aż do całkowitego rozpływania się w zachwytach. A potem trzeba być stanowczym i ostudzić to ciepło. Kiedy misja zakończy się sukcesem, do wszystkiego wkracza mleko w proszku, rodzynki i italiańskie. Robi się zamieszanie i po chwili masa jest już gotowa na wypełnianie kruchych ciał.

W zasadzie orzeszki można jeść od razu, przy okazji nadziewania, bo trochę czasu jednak się schodzi na taką relaksację. Niemniej jednak, warto dać masie zastygnąć. W tym celu bezczelnie można nadziane ciała zostawić na jakiś czas w chłodnicy.



A co na to Lec? ---> "Czasem zjawia się Myśl nie zastając Człowieka, istnieje nie pomyślana albo eksploduje jako bezmyślny czyn."


* nie pytajcie mnie, co daje ten ocet, może... elastyczność? (tak sobie zgaduję ;)) Ktoś wie?

Edit: I.nna podpowiada, że on wpływa na kruchość - to chyba byłby dobry trop :)