Korzenny Tydzień: Zupa pomidorowo – miętowa z garam masalą i sosem Worcestershire

"Marek: Jakie realia dziś na rozkładzie?
Tadeusz: Zupne.
M: Nareszcie! „W te ciemne, słotne i podłe dni tylko dzięki zupie nie tracę wiary w ludzkość, ani własne człowieczeństwo”. Koniec cytatu.” *

* Felieton: „Na dwa głosy – Kultura zupy”. Marek Bieńczyk i Tadeusz Pióro. Magazyn Kuchnia 3/2011, s.76


Do zup nie trzeba mnie ani namawiać, ani przekonywać. Wszak każdy płynny przepis bezgłośnie do mnie przemawia i przekonuje mnie niemal natychmiast. Zupa ma tę zaletę, że wystarczy jeden garnek, jeden talerz, jeden egzemplarz łyżki z całego kompletu sztućców. A przy tym oferuje taką paletę barw, smaków i aromatów, że nie wypada się nawet zastanawiać - tylko warzyć bulion. Może się przydać szybciej niż się tego spodziewamy.
Od lat wielbię zupy kwaśne, na czele z deficytową szczawiówką. Uwielbiam też rosoły, choć Pan R. uparcie stoi na stanowisku, że to żadna zupa, a zaledwie podstawa dla zupy. Od kilku lat jestem też wielbicielką pomidorówki. Dotychczas najbardziej smakowała mi ta z zieloną pastą curry, mleczkiem kokosowym i czerwoną soczewicą, choć czosnkowo - pomidorowa z przepisu Truskawki i kapuśniak z pomidorami, będący swego rodzajem rosyjskiego szczi również mi kiedyś bardzo zasmakował. Nie dziwcie się zatem, że kiedy znalazłam w lipcowej Kuchni przepis na pomidorówkę z miętą, korzennymi przyprawami i sosem Worcestershire nie potrafiłam przejść do porządku dziennego bez uwarzenia wyżej wspomnianej. A wiedzieć Wam trzeba, że po mojej jej konsumpcji, uplasowała się wysoko na liście zupnych lubisiów. Zwłaszcza jak się nie pożałuje chili :)



Zupa pomidorowo – miętowa z garam masalą i sosem Worcestershire (źródło: magazyn „Kuchnia 7/2011”, s. 25)

podaję proporcje z gazety, gdyż robiłam tradycyjnie na oko

2 szalotki
2 ząbki czosnku
2 łodygi selera naciowego
masło
oliwa
2 duże pomidory
1 łyżka sosu Worcestershire
1 czubata łyżeczka garam masali
1 łyżeczka drobno posiekanego imbiru
szczypta chili (polecam dużo więcej)
1/2 l bulionu wołowego (robiłam na warzywnym)
3/4 l soku pomidorowego
3 łyżeczki cukru
pieprz
sok z 1/2 limonki
garść drobno pokrojonych kandyzowanych lub suszonych pomidorków cherry (pominęłam)
1 pęczek posiekanej mięty (świeżej z krzaka)

Szalotki, czosnek i seler drobno posiekać, następnie zeszklić na oliwie z masłem. Gdy szalotki zmiękną, dodać pokrojony miąższ z pomidorów, sos Worcestershire, garam masalę, imbir i chili. Podsmażać chwilę, aby wydobyć aromat przypraw. Zalać bulionem i sokiem pomidorowym, dorzucić cukier i doprowadzić do wrzenia. Dodać kandyzowane lub suszone pomidorki sherry i sok z limonki. Sypnąć pieprzem. Zjeść ze smakiem :)


Dodaję do akcji: