I love aceite, czyli słowo o oliwie i biszkopt z oliwą i winem

Broniłam się długo przed podawaniem nazwy jakiejkolwiek marki produktu, które zdarza mi się wykorzystywać w kuchni. W głównej mierze dlatego, aby blog nie był komercyjny, gdyż nie prowadzę go dla pieniędzy, ale dla przyjemności. Tym samym, gotuję na co mam ochotę, piszę co chcę i kiedy chcę.
Z drugiej strony pomyślałam sobie, że oprócz tego, że jestem blogerką, to jestem również konsumentką. Z reguły świadomą, nie daję się łatwo nabierać na promocje – pod tym względem jestem okropnym klientem dla supermarketów. Skoro jednak rozważnie wkładam produkty do koszyka, dbam o to, aby nie były one marnej jakości, czasem lubię poczytać etykiety (niekiedy dla własnego komfortu, zwykle zaś dla świadomości, że zapłacę za coś dobrego), tym samym mogę napisać o czymś, co jest tego warte.

Dlatego dzisiaj możecie poczytać o czymś właśnie takim dobrym. Zostałam zaproszona na degustację oliwy, która szerszemu gronu konsumentów jeszcze nie jest znana, gdyż dopiero wchodzi na rynek. Spotkanie składało się z części teoretycznej i organoleptycznej (mmm! ta druga zdecydowanie bardziej mi się spodobała).
Czy zwracacie uwagę, na to, jaką kupujecie oliwę? Czy jest to oliwa extra virgin? Czy jeżeli rozlejecie jej sobie trochę na spodek i zanurzycie kawałek ciabatty (a czasem jeszcze lekko posolicie), to jest ona smaczna? Czy używacie oliwy do smażenia?* Dobra oliwa, porządnej jakości na każde pytanie odpowie twierdząco.



Oliwę z Andaluzji wyróżniającą się denominacją „Sierra de Cazorla” z regionu Peal de Becerro (Jaén), którą degustowałam razem z innymi blogerkami (Olu, dziękuję) mogę Wam śmiało polecić. Jest pyszna, zarówno filtrowana (piękny żółty kolor), jak i niefiltrowana (odcień zielonkawy, czasem z naturalnym osadem). I piszę to nie dlatego, że mi za to płacą (bo nie płacą), że mi tak kazali (bo nie kazali – to moja dobra wola), tylko dlatego, że o dobrych rzeczach, należy pisać dobrze i się tym dzielić. Ja już zostałam jej fanką. A butelka 250 ml (którą każda z nas dostała na odchodne), już została otwarta i użyta - do pysznego biszkopcika z oliwą i białym winem.
Z tego miejsca zapraszam Was do zajrzenia na stronę I love aceite (angielska i dla polskich konsumentów). Może znajdziecie swój smak oliwy?



Biszkopt z oliwą i białym winem (przepis z broszurki dodanej do prezentowej oliwy na degustacji)

3 jajka
150 g cukru (dałam 90 g – ilość zupełnie wystarczająca, gdyż słodyczy ciastu dodaje jeszcze wino)
0,5 szkl oliwy Iloveaceite
0,5 szkl białego słodkiego wina (Roc de Miremont Monbazillac)
200 g mąki
torebka proszku do pieczenia
szczypta soli

Najpierw zmiksowałam porządnie na krem jajka z cukrem, wlałam płyny, a na koniec wymieszałam z przesianą mąką z proszkiem do pieczenia i szczyptą soli. Piekłam 30 min w temp. 190 stopni (w przepisie jest 35-40 min w 200 stopniach).
Kawałki ciasta jadłam maczane dodatkowo w kapce oliwy. Ciasto jest najlepsze i najbardziej aromatyczne prosto po upieczeniu i odstawieniu do ostudzenia. Polecam!



* Wbrew obiegowej opinii oliwa jak najbardziej nadaje się do smażenia. Idealna temperatura smażenia wynosi 180 stopni. Masło dymi się już w temperaturze 110 stopni, olej rzepakowy w 160 stopniach, olej sojowy i słonecznikowy w 170 stopniach, oliwa z oliwek dopiero w 210 stopniach. Olej palmowy zaś w temperaturze 240 stopni.

** Post otagowałam "wpis z marką", będę go używać za każdym razem, gdy będę dzielić się wrażeniami po testowaniu produktów, których nazwę marketingową będę używać na blogu.