Tarta śliwkowo - migdałowa

Śliwę do uprawy wprowadzili Persowie, natomiast rozpowszechnienie na terenie Europy zawdzięczamy Grekom i Rzymianom. Co ciekawe – do rodzaju śliwy Prunus zaliczane są też takie gatunki jak: morela, brzoskwinia, wiśnia i czereśnia.

Kiedy trafiłam w książce na ten podany poniżej przepis, wiedziałam, że niebawem go zrobię. Tym bardziej, że właśnie nastał sezon na śliwki, a ja w tym samym stopniu jak renklody i mirabelki lubię też węgierki. A ponieważ Pan R. lubi tarty wszelakie, nie pozostawało już nic innego, jak zarezerwować sobie chwilę w kuchni.



Tarta śliwkowo – migdałowa (źródło: Desery, wyd. Parragon, str. 82)

kruche ciasto:
zrobiłam z własnego, sprawdzonego przepisu: 150 g mąki, 100 g masła i 1 jajko, pieczenie ok. 25 min w 180 stopniach (z fasolą i dopiekaniem)

nadzienie:
1 jajko i 1 żółtko
140 g nierafinowanego cukru (dałam 88 g zwykłego)
55 g roztopionego masła
100 g mielonych migdałów (dałam 60 g płatków migdałowych zmiażdżonych w moździerzu)
1 łyżka brandy (dałam 1 łyżkę białego słodkiego wina)
900 g drylowanych śliwek (węgierki)

Wszystkie składniki nadzienia zmiksowałam mikserem i wyłożyłam na upieczony kruchy spód. Na wierzch ułożyłam połówki węgierek i leciutko obsypałam cukrem. Zapiekałam 35 min w 180 stopniach (do momentu aż nadzienie się ścięło)




Dodaję do akcji:

i